Λίγα λόγια για την Αριστέα…
Η Αριστέα Διβανή γεννήθηκε στην Λάρισα στις 11/03/1976.Στην ηλικία των 10 ετών (και λόγω εργασίας της μητέρας της η οποία εργαζόταν στο νοσοκομείο της Λάρισας ως προϊσταμένη στην καρδιολογική μονάδα) έπρεπε να φύγουν και να πάνε στο πατρικό τους που ήταν στην Ελασσόνα διότι θα άνοιγε το πρώτο κέντρο υγείας στην Ελλάδα.
Εκεί λοιπόν συνέχισε και τελειώσε το σχολείο καθώς και άλλες σπουδές. Από το 2008 κατοικεί μόνιμα στην Περαία.
Από το 2015 είναι με τον άνθρωπο της έως τώρα Ηλία Κεμεντσετζίδη, δεν έχει παιδιά, έχει 2 σκυλιά έναν γερμανικό ποιμενικό τον Έκτορα και μια μικρή τσακπίνα την Ιόλη που είναι Τζακ ρασελ.
Με την ποίηση όπως μας είπε δεν είχε καμία σχέση απολύτως, απλά έτυχε στην πορεία μετέπειτα από το θάνατο του μπαμπά της ο οποίος ”έφυγε” το 2017 αλλά και με την στάση της ολικής μετάλλαξης της συμπεριφοράς των συγγενών από την μεριά του μπαμπά της έχασε πάσα ιδέα και από την υπερβολική αγάπη που είχε γι αυτούς πήγε στον απόλυτο θυμό, στο απόλυτο μίσος.
Αυτό την πίκρανε πάρα πολύ, ήθελε κάπου να βγάλει αυτή την ”μπίχλα”, αυτό τον πόνο, θα έπρεπε να προσπαθήσει να διαχειριστεί, τα δικά της αισθήματα, των άλλων τις συμπεριφορές, το πένθος του μπαμπά της, του συνεργάτη της, του φίλου της…
Έτσι υπήρχαν δύο δρόμοι να ακολουθήσει
Ή να πάει σε έναν ψυχολόγο και να αρχίσει συνεδρίες ή να πήγαινε στον Άγιο Παΐσιο στην Σουρωτή. Διάλεξε το δεύτερο για βοήθεια.
Η λύση μας λεεί ,δόθηκε την ίδια μέρα, κατά τις 03:00πμ όταν άρχισα να γράφω ποιήματα, το μόνο που θυμόμουν από το σχολείο ήταν ότι ο δάσκαλος μου έλεγε ότι ο στοίχος θα πρέπει να έχει ομοιοκαταληξία!
Είδος: Νέα Ελληνική Ποίηση
Τιμή: 13 ευρώ πλέον ΦΠΑ
ISBN: 978-960-604-736-7
Αρ. Σελίδων: 176
κλείνεις το μάτι πονηρά σαν να μου
λες προχώρα και το κεφάλι ψηλά,
μην σε νοιάζει εγώ είμαι εδώ.
να τις κρατούμε, με δεξιοτεχνία
να τις χειριζόμαστε ώστε να μπορούμε
να ζούμε.
για τον εαυτό μας, τότε θα έχουμε
χάσει το ίδιο το εγώ μας.
χρώματα, μυρωδιές και από των παιδιών
τις φωνές τους δρόμους πλημυρίζει.
και μου είπαν πώς να αντέξω, μου
είπαν να μην φοβηθώ ότι και να δω.
