Ανακοινώθηκαν τελικά τα προσωρινά αποτελέσματα τις απογραφής των κατοίκων της Ελλάδας και επιβεβαιώθηκε το θλιβερό σενάριο. Οι κάτοικοι της Ελλάδας γίνονται συνεχώς λιγότεροι και περισσότερο γηρασμένοι.
Σε απόλυτο αριθμό κατοίκων γυρίζουμε πίσω στο 1994 με πολύ δυσμενέστερες μάλιστα προοπτικές. Ακόμα πιο θλιβερή η αποτύπωση της εγκατάλειψης της επαρχίας. 4 στους 10 κατοίκους βρίσκονται στην Αττική και 6 στους 10 σε Αττική και Θεσσαλονίκη.
Ποιός πράγματι από τους κυβερνώντες ασχολήθηκε ουσιαστικά με το μείζον αυτό θέμα της Ελλάδας και (γιατί όχι) του Ελληνισμού;
Το καράβι βουλιάζει και ο πιανίστας συνεχίζει αδιάφορος να παίζει τη μουσική του…
Ακόμα πιο δυσάρεστα τα αποτελέσματα στο επίπεδο του δήμου μας.
Στην επικράτεια ο αριθμός των κατοίκων μειώθηκε κατά 3,6% ενώ στο δήμο μας μειώθηκε κατά 9,5%.
Στο νομό Θεσσαλονίκης μειώθηκε ο αριθμός των κατοίκων σε οκτώ δήμους και αυξήθηκε σε έξι. Μάλιστα στην ανατολική Θεσσαλονίκη αυξήθηκε ο πληθυσμός σε όλους τους δήμους (Θέρμη, Καλαμαριά, Πυλαία – Χορτιάτη) εκτός από τον δικό μας.
Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία 10-15 χρόνια ο δήμος μας δεν επιλέγεται ως προορισμός μόνιμης κατοικίας.
Οι λόγοι είναι αρκετοί, άλλοι εξωγενείς και άλλοι ενδογενείς.
Στους τελευταίους σίγουρα συγκαταλέγεται η ποιότητα των υπηρεσιών και των υποδομών που προσφέρονται στους κατοίκους.
Είμαι σίγουρος ότι εάν ετίθετο επιπλέον το ερώτημα κατά πόσο είμαστε ευχαριστημένοι από αυτά που μας προσφέρει ο δήμος μας, πάλι θα είμασταν ουραγοί στο νομό Θεσσαλονίκης. Οι ευθύνες των διοικήσεων τα τελευταία χρόνια σίγουρα τεράστιες.
Ως δημοτική παράταξη είχαμε αναφερθεί στο δημοτικό συμβούλιο στο θέμα της απογραφής και ζητήσαμε από τη διοίκηση να λειτουργήσει υποβοηθητικά στις υπηρεσίες της απογραφής και να κάνει μια καμπάνια ενημέρωσης στους κατοίκους.
Δυστυχώς διαπιστώσαμε ότι καμία ενέργεια δεν έγινε από τον δήμαρχο και τη διοίκησή του, παρά το ότι γνώριζε πως οριακά βρισκόμαστε στο όριο των 50.000 κατοίκων και η προοπτική δεν ήταν θετική.
Η μάχη ήταν δύσκολή αλλά δυστυχώς δεν τη δώσαμε καν… καθώς θεωρούμε ότι πολλοί πραγματικά μόνιμοι κάτοικοι δεν απογράφηκαν σωστά.
Το αποτέλεσμα είναι ότι ο δήμος μας πλέον, εκτός από την αποκαρδιωτική διαπίστωση ότι δεν αποτελεί προορισμό μόνιμης κατοικίας, πέφτει κάτω από το όριο των 50 χιλιάδων κατοίκων και υποβαθμίζεται σε αυτοδιοικητική κατηγορία, με ανάλογες περικοπές στα κάθε λογής έσοδα αλλά και στο αριθμό της εκπροσώπησής του στα συλλογικά όργανα.
